O Corpus en Bueu fai 100 anos

Xa estamos outra vez nas festas de Corpus, unha festa na que, coa excepción do aspecto relixioso, non sempre se manifestou de igual forma e localización. Coas súas épocas de esplendor e recesión…

 Fai hoxe 100 anos o xornal El Adelanto descríbenos con grande entusiasmo e grandilocuencia como se desenvolveu o Corpus de 1913.

Destacar que a espadana era, como ata non hai moitos anos a raíña do manto vexetal que servía de alfombras na procesión.

Vou a transcribir o artigo para que sirva de testemuña desta festa… 

O CORPUS EN BUEU

A festa por excelencia dos crentes que na Sacra Forma admiran a Deus vivo, reviste inusitado esplendor nesta fervente España que conserva, a través dos tempos e das innumerables revoltas, a fe dos seus maiores.

Flores, incensos, espadanas, son finos aromas que arrouban o espírito cara a Deus. Música e gaitas, fogos de artificio, volteo de campás son explosións de vivido entusiasmo polo amor dos amores, nos que, os ollos da fe, renden acatamento ao Pai Celestial.

Pasa a procesión solemne, maxestosa e ante a custodia todos descóbrense, todos inclínanse e axeonllan; uns con amor forte, profundo, arraigado na alma, outros con respecto.

Saudemos ao Rei de reis, exposto no sagrado viril, á adoración dos fieis, polos séculos dos séculos...

A función relixiosa foi solemne, predicando o párroco Martínez Casamande, que levaba o Santísimo na procesión e deu a bendición ao pobo.

Tivo tamén os seus encantos a festa profana; no entanto amencer un día de brumas e néboas, fóronse disipando e luciu o sol, espléndido, a súa luz cegadora e refulxente que dá vida e animación aos mortais, devandito sexa isto, con permiso dos partidarios das brumas e néboas, dos días sen sol, propios para nostálxicos, soñadores e poetas...

No atrio da igrexa houbo, pola tarde, moita animación, bailando a xente moza no eirado, deleitándose coas fermosas pezas interpretadas por unha sección da afinada música de Moaña. Tamén na reitoral festexábase o solemne día, ouvíndose desde a rúa belas cancións galegas entoadas por voz forte e ben timbrada.

Houbo no "Liceo Casino" unha petit soiree na honra da señorita Josefina Losada Caeiro, bela irmá do noso mozo amigo don Pascual, que pasaron o día coa moi estimada familia de D. Joaquín Domínguez.

E para que nada faltase ese día, estivo en Bueu (…) o vapor "Pepita Arminda" (…) con moitos excursionistas de Marín (…) desembarcaron todos dirixíndose ao "Liceo Casino" onde se bailou un bo intre…

Como se ve foi un día de Corpus ben aproveitado e a última hora, mellor dito, xa de madrugada, aínda había xente de humor cantando pola rúa.