01/08/20

Barcos de Bueu e Beluso con homes armados para matar arroaces

Los cetáceos de las Rías Baixas, a vista de pájaro” é o último artigo que puidemos ler esta semana na prensa de Vigo falando dos arroaces, pero houbo moitos outros: Los cetáceos de las Rías Baixas, a vista de pájaro”,  “Los delfines vuelven a criar en las Rías Baixas”, “Los delfines mulares de las Rías Baixas, más ‘acróbatas’ que los de Cerdeña y el Golfo Pérsico”, Las Rías Baixas, el reino de los cetáceos”, “Los biólogos, sorprendidos ante la inusual y variada presencia de cetáceos en las Rías Baixas“, etc.  Como pode comprobarse nas hemerotecas é un tema recorrente na tempada estival.
 O amigo Miguel díxome que estando pescando hoxe por Udra mirara moitos arroaces. E falando do tema lembrouse que cando neno ía co seu pai no barco e as veces escoitaba o son das bufas e sabía que “as bufas non fan dano nos aparellos como os arroases”.
E así falamos de cousas relacionadas con este tema, como da actividade lúdica como “as corridas de arroaces polas festas da Peregrina en Pontevedra”, do mandado do P. Los cetáceos de las Rías Baixas, a vista de pájaro” é o último artigo que puidemos ler esta semana na prensa de Vigo falando dos arroaces, pero houbo moitos outros: Los cetáceos de las Rías Baixas, a vista de pájaro”,  “Los delfines vuelven a criar en las Rías Baixas”, “Los delfines mulares de las Rías Baixas, más ‘acróbatas’ que los de Cerdeña y el Golfo Pérsico”, Las Rías Baixas, el reino de los cetáceos”, “Los biólogos, sorprendidos ante la inusual y variada presencia de cetáceos en las Rías Baixas“, etc.  Como pode comprobarse nas hemerotecas é un tema recorrente na tempada estival.

 O amigo Miguel díxome que estando pescando hoxe por Udra mirara moitos arroaces. E falando do tema lembrouse que cando neno ía co seu pai no barco e as veces escoitaba o son das bufas e sabía que “as bufas non fan dano nos aparellos como os arroases”.

E así falamos de cousas relacionadas con este tema, como da actividade lúdica como “as corridas de arroaces polas festas da Peregrina en Pontevedra”, do mandado do P. Sarmiento ao seu irmán para que dese a orde de que se verificase se os arroaces quedaban cegos en maio e xuño, etc. Logo apareceron nomes coma Martín Sarmiento, Calo Lourido[1], Felipe Valdés[2], etc. e, como non podía ser doutra forma, tamén Bueu e os arroaces...

Ao longo dos últimos séculos falar na costa galega de arroaces, botos, bufas, golfiños, toniñas, marsopas, touliñas, etc. era falar de cetáceos e dentro destes de diversas familias, como a dos delfínidos e case sempre coa mirada posta máis ben no mundo da pesca e non tanto da bioloxía dos mesmos. Unha mirada un tanto torcida pois, a maioría das veces, eran considerados polos mariñeiros, sobre todo xeiteiros, inimigos dende antigo.

O arroaz ou delfín mular pode verse polas nosas rías sobre todo pola tempada de verán tras os cardumes de sardiña.

El pensamiento gallego-23_03_1897
A súa presenza é aproveitada por uns ao servirlle de guía para saber onde se atopa o banco de peixe, que dirección toma ou facilitando o agrupamento deste. Para outros unha verdadeira desgraza, pois ao querer estes alimentarse da sardiña mallada rachaban os aparellos causando un prexuízo pola perda de tempo, ausencia de capturas, reparación das redes, etc. que se traducía nun gravísimo custe económico.

O mundo do mar moitas das veces tomou decisións inclementes con respecto a estes delfínidos, actitude que case sempre os levaba a solicitar ao goberno de que se autorizasen e se puxesen medios para a total erradicación dos mesmos. Estas medidas, poucas veces concedidas ían dende a recomendación de batidas, colocación de redes, presenza de lanchas con tiradores, gardacostas con artillería pesada etc. e, por pedir ata que interviñese a aviación lanzándolles bombas.

Exemplo dunha reunión para acordar cousas deste tipo a temos nunha celebrada en Marín, a finais de marzo de 1897, con representación de todos os portos da Ría onde se acordou contratar 10 embarcacións con dous mariñeiros e dous tiradores cada unha “en persecución constante dos delfíns, ata extirpalos”.
A Bueu e Beluso, xunto con Ardán lle correspondían 2 barcos.


[2] Cuadernos de estudios Gallegos, Tomo LI:”El problema pesquero con los delfines y su persecución en Galicia (siglos XIII al XX)”

Ningún comentario: