José Loira García |
barallaba estaba José Loira, veciño meu moito tempo e pai de amigos. Gratitude que tamén lle debía polo seu facer.
José Loira García naceu en Castrelo-Cela ás cinco da tarde do domingo dous de agosto de 1925 e faleceu en Seixo (Marín) o 27-8-2016, días despois de cumprir os 91 anos, .
Na súa Cela natal era dos de “Curro”, por parte do pai e “mariñeiros de toda a vida”.
1928-Escola de José García Hermida-Cela |
O seu primeiro contacto
coa escola foi en Parapía-Cela, que desde 1927 rexentaba nese lugar, José
García Hermida. Este mestre o marcou positivamente xa que era unha persoa moi
activa non só no ámbito da escola senón como dinamizador do colectivo do profesorado.
No 1936 e logo no 1940 foi suspendido do cargo e posteriormente, como tantos
outros, desterrado ao lugar de Barreiros en Salvaterra. O mesmo José Loira
nunha entrevista conta como anécdota que un cuarto de século despois atopou ao seu
antigo mestre e este lle fixo entrega dun caderno de exercicios, corrixidos e
asinados, de cando estaba na escola con 11 anos.
O seu futuro gustaríalle que fose coma médico, quizais para emular a outros veciños, coma Manuel Riobó que ata chegara a mercar a Illa de Ons, pero a realidade económica da familia púxolle os pés nunha chalana da rapeta aos 13 anos. Durante un tempo traballou en barcos de baixura, de aí pasou a outros que pescaban sardiña para a fábrica de Massó.
Desde 1942, e durante
moitos anos, traballa na Casa MAR (acrónimo de Motopesqueros de Altura
Reunidos). Con aspiracións de postos máis relevantes decide estudar para
ingresar na Escola de Pesca de Vigo. Para o cal queda uns días, antes dos
exames, a preparar estes na escola do Pósito de Bueu que levaba D. José
Martínez. Sinalásenos que foi o único da zona que aprobou dito ingreso. Tras un
curso na Escola segue a traballar na mesma compañía. Saca, con 19 anos, o
título de Patrón de Pesca de Gran Altura.
E co paso do tempo decidiu facer o bacharelato e, en 1963, o temos co
número 1 da recen creada titulación de Capitán de Pesca. Pero José Loira non contento con iso cinco
anos despois sacou o título de Capitán da Marina Mercante.
Como puidemos comprobar na
súa traxectoria académica, como pescador acadou as máis altas cotas, tamén foi
armador (B. Alfageme), e o seu paso polo traballo duro dos mares tamén o describe a súa
libreta de mar: dende a costa galega e portuguesa, Gran Sol, Canarias,
Sudáfrica ata recalar definitivamente polo continente norteamericano en Groenlandia,
Boston, Canadá e, como non, polo mundo do bacallau en Terranova, de onde se
retirou en 1989.
Ningún comentario:
Publicar un comentario