Non é normal que unha empresa poña
todos os mecanismos de presión ante a maquinaria do Estado na defensa dun dos
seus traballadores e máis difícil que isto se dea en momentos convulsos de
guerra e da posguerra.
Pois na empresa Massó Hermanos isto deuse
cun obreiro de orixe portugués[1] chamado
Manuel Da Cunha.
Ao citado obreiro acusábaselle de seren
Vicepresidente da “Sociedade de canteiros e similares”, cargo para o que fora
nomeado sen a “súa presenza nin
consentimento, pero é notorio que dito cargo non chegou a desempeñalo, a pesar
das ameazas para impedirlle a seguir traballando e contra a súa integridade
persoal.[2]
”
A pesar de que o obreiro Manuel dende
o primeiro momento adheriuse á “Revolución
Nacional Sindicalista” [3]
foi decretada unha orde de expulsión do territorio español por figurar no seu
expediente policial “haber sido nomeado
vicepresidente dunha Sociedade obreira sendo súbdito estranxeiro”.
Contra esa orde recorreu a empresa
Massó ante o Gobernador Civil que autorizou a volta a España do obreiro (1939).
Orde que foi revocada posteriormente polo Ministerio de Traballo. Ante este
longo proceso e devir os responsables da empresa Massó deciden acudir
directamente ao ministro de Asuntos Exteriores explicándolle todo e “declarando solemnemente que é un bo obreiro
e traballador excelente, que xamais deu motivo á máis pequena reprensión, sendo
os seus servizos moi necesarios, xa que figuraba ultimamente como capataz de
obras, moi difícil de substituír nun pobo tan pequeno como Bueu, e das 1.500
persoas que ten actualmente ao seu servizo, figuraba entre os máis capacitados
e de absoluta confianza”.
Fontes de información: Manuel Aldao e oficios alcaldía 1939
Ningún comentario:
Publicar un comentario