Un mecánico de máquinas
de peche das latas, empregado da fábrica de Massó elevou unha pregunta, nos
primeiros meses de 1933, ao Ministerio de Traballo e Previsión: Tal e como se pretende,
é preciso modificar as condicións laborais na industria, autorizando xornadas
femininas ilimitadas ou diminuír o prezo das horas extraordinarias?
Resulta inquietante e moi
raro que en condicións normais un empregado, e para máis irmán do xefe de
fabricación de envases, poña en cuestión ante as autoridades a política da
empresa. Cal sería o motivo real da pregunta? Foi feita “motu propria” ou
inducida? Fose como fose, responder a
esta cuestión hoxe aínda resulta difícil. O certo que por esas datas non había
graves conflitos laborais en Massó. A empresa Massó era adiantada non só tecnoloxicamente
senón tamén nas condicións laborais. E con respecto ás horas laborais recollo do historiador Manuel Aldao[1]:«No regulamento de 1930 xa
aparecían as horas extra»
Transcrición da resposta dada, ao través da alcaldía,
pola Dirección Xeral do Ministerio de Traballo, ao traballador:
“Pola presente prego a V. sírvase comunicarlle ao obreiro, empregado
da fábrica de conservas da Compañía Massó Hermanos S.A., Ángel XXXXXX que, en
contestación ao seu escrito elevado ao Ministerio de Traballo e Previsión, a
Dirección Xeneral ordéname lle comunique o seguinte: “Que se considera non é
indispensable efectuar as modificacións que se pretenden para que poida traballar
a industria en condicións normais, xa que non é posible autorizar xornadas femininas
ilimitadas nin tampouco diminuír o prezo das horas extraordinarias.
Saúdalle atentamente
Vigo a 14 de xullo de 1933.”
[1] La Voz de Galicia, 4-02-2018: “Cuando
Massó se adelantos a las grandes mejoras laborales” de Gladys Vázquez
Ningún comentario:
Publicar un comentario