da igrexa de Beluso. Fundada polo natural de
Cela, D. Domingo Piñeiro Blanco, presbítero tamén de Beluso o 16-10-1729 ante o
escribán Tomás de la Rúa e Freire e consistía nunha capelanía titular e de
padroado lego constituída baixo a advocación de Stº Domingo (no lateral de
Ánimas ao lado dereita do Evanxeo) que tiña unha misa rezada perpetua ao alba tódolos
domingos e festivos, dotándoa con bens suficientes para a sustentación do
capeláns e ata para que estes puidesen ser ordenados sacerdotes (os que non o
fosen)... e preferentemente ocupada, a proposta dos patróns “por seren Parentes
do propio fundador”.
Así chegamos ao
29-5-1788 en que a ‘Patroa’ nese momento, Gertrudis Pastoriza nomea, ante o
escribán de Sta Cristina de Cobres, Antonio Jacinto de Arsaujo, a José
Sebastián Fernández Regueiro, presbítero e veciño de Beluso como capelán
levador dos bens e rendas da obra pía que baixo a advocación de Sto. Domingo
fundara Domingo Piñeiro.
Ata aquí todo sería normal se non aparecera en escena o recen
nomeado Tenente cura de Beluso, Benito Riobó, que reclama a capelanía ao
considerar que lle correspondía legalmente por ser neto dun parente do
fundador.
Ante as reticencias por parte do capelán José Sebastián, pois
este xa levaba unha ducia de anos exercendo como tal, fan que en maio de 1800
Benito Riobó, dea o paso de querelarse para reclamar a capelanía. Para o cal da
un Poder, ante o escribán Pascual de Juncal, a un procurador de A Coruña chamado
Andrés López Couto para que litigue no
seu nome contra Joseph Sebastián Fernández Regueiro.
O argumento máis válido na querela era que Benito Riobó
xustificaba a súa ascendencia como neto de Domingo Piñeiro de Castiñáns, veciño
de Cela e nomeado como parente polo fundador da capelanía, razón máis que de
peso polo que se consideraba seu lexitimo herdeiro:
Ante esta actitude firme, belixerante e, sobre todo, fundada,
o demandado José Sebastián decide facer cesión da capelanía a Benito Riobó
evitando así a contenda xudicial. Faino catro meses despois da demanda, o
5-9-1800, ante o mesmo escriban Pascual de Juncal poñendo fin de forma
civilizada a unha disputa interna de curas dunha mesma parroquia por intereses nunha
capela.
 |
| Arquivo H. Provincial de Pontevedra. Escrib. Pascual de Juncal Data: 15-5-1800 Ca-1461(2) Fol.18 |
 |
| Arquivo H. Provincial de Pontevedra. Escrib. Pascual de Juncal Data: 5-9-1800 Ca-1461(2) Fol. 21 |
Ningún comentario:
Publicar un comentario