23/08/14

O "asunto" dos cartos para mercar a Illa de Ons

Agora que as xentes do noso país están afeitas a ver nos medios de comunicación todo tipo de “asaltos” aos cartos públicos cometidos por algúns políticos ou tramados estremeiros coa política podemos pensar que é algo puntual no tempo. Se nos informamos ben darémonos conta que é algo de todas as épocas e non por iso menos desprezábel.
Reflexións semellantes a esta me fan lembrar unhas “acusacións” sobre o intento de adquisición directa da illa de Ons por parte do Estado ...,
... que xa dende finais dos anos vinte do século pasado comézase unha campaña, nos medios de comunicación e círculos políticos, de socialización e busca de alternativas á Illa de Ons apoiada, entre outros, por amigos e influencias da familia Riobó, propietaria da mesma[1].
Todo foi encaixando ata que no outubro do 1935 o goberno do estado decidiu, en Consello de Ministros e a propósta do ministro de Traballo e Xustiza, decretar a creación dunha casa para vagos e malfeitores en Alcalá de Henares e un campamento agrícola coa mesma finalidade na Illa de Ons.
Días despois de saír o Decreto aparecen nos xornais “El País” de Pontevedra e logo nos “La Libertad” de Madrid e “El Pueblo Gallego” a noticia do “Raro asunto da venda da Illa de Ons”, “amaños” ou “affaires”… Ata aparece o nome dalgún político implicado.



O mesmo xornal orixe da noticia do "asunto",  "El Pais" publica ao mes seguinte, 2-11-1935 na primeira páxina informando que feito averiguacións, e sen pretender perxudicar ao propietario de Ons, rectifica e di que ó valor dado de 250.000 pesetas “non se axustan exactamente á verdade” dado que habería que engadirlle unha grande cantidade polas "opercións financieiras" da venda que farían “elevar a cifra total a medio millón de pesetas en números redondos”. 
A raíz deste “escándalo” o Consello de Ministros do 6-2-1936 recúa anulando o Decreto 23/10/1935 relativo á adquisición directa da illa de Ons para a instalación da dita colonia agrícola penitenciaria de vagos e malfeitores.


Nota: Dado que a información oral recollida ao longo dos anos é contraditoria, a documentación oficial pouco aclaratoria e a cascada lutuosa dos acontecementos no panorama nacional, e en particular da illa de Ons, en momentos posteriores á anulación do decreto citado  fai que non me decante abertamente por darlle algún dos cualificativos dos que se din nesta entrada. 
Pero, ao igual que cando se fala “que ninguén cre nas bruxas, pero haber...



[1] Cambeiro (novembro de 1928), Carballeira (“El problema social de la Isla de Ons”-1932 e “400 colonos isleños quieren las tierras-1933 en “El Pueblo Gallego”;  “La primera y única finca que se va a expropiar” coa reforma Agraria en Galicia – “Estampa” 1932), Joaquín Pesqueira (en 1930), etc. Dicír que todos eles son alleos a complóts directos con posíbeis “pelotazos especulativos” máis ben escriben por amizade e razóns sociais. O que non é óbice para que outros se aproveiten...

Ningún comentario: