Pese ao título non vou a
afondar na relación política, económica, social, etc. das fábricas e a igrexa.
Relación que non estaría cinguida exclusivamente a un achegamento dos seus
propietarios e a xerarquía relixiosa, como ‘poderes fácticos’, senón que este
se complementaría co ‘poder real’ non só municipal, supramunicipal,... e así ata
chegar ás instancias máis altas do estado.
Vou centrar esta Entrada
do blog en presentar algúns momentos no tempo, e no concello de Bueu, ao redor
do traballar en domingo contravindo
ou apelando ás excepcións das ordenanzas, as leis do estado e ata as leis da
igrexa ( coa máxima: “respecta o día do Señor”) ou como di a
Biblia no 3º Mandamento con “Santificarás
as festas”: “Acórdate
do día de repouso para santificalo. Seis días traballarás, e farás toda a túa
obra; mais o sétimo día é repouso para Jehová teu Deus; non fagas nel obra
algunha, ti, nin teu fillo, nin a túa filla, nin o teu servo, nin a túa
criada, nin a túa besta, nin o teu estranxeiro que está dentro das túas portas”
(Éxodo 20, 8-10).
ORDENANZA MUNICIPAL DE BUEU 1899
Domingo 15 de maio de 1938
Que tratando de cumprir o Real Decreto-Lei do Descanso
dominical pretende de acollerse ás excepcións do mesmo xa que “habéndoselle
avariado dúas máquinas nestes días e tendo unha regular cantidade de latas de
conservas sen pechar polo dito defecto, para evitar os prexuízos que dilo
puidesen sobrevirlle”.
Para servirlle de aval presenta unha carta manuscrita
do cura párroco que, entre outras, “considera
o caso sen responsabilidade moral”:
“Trátase dun traballo de perentoria necesidade e danse garantías
de tempo para que se poidan cumprir antes cos seus deberes relixiosos, e evitar
calquera escándalo no pobo, a autoridade eclesiástica considera o caso sen
responsabilidade moral.
Bueu, 14 de maio de 1938 Ano Triunfal!
Saúdo a Franco: Arriba España!
Párroco”
Con todos estes requisitos a Delegación Local do
Consello de Traballo da o seu Permiso de excepción do descanso municipal
MISAS NAS FÁBRICAS DE MASSÓ
Nunha carta, 7 de
febreiro de 1951, ao Arcebispo de Santiago, por parte do Xerente da Fábrica de
Massó para solicitar unha recomendación ao Director do Instituto da Vivenda e que
“se dera
cumprimento ao mandato da falecida testadora Dna. Visitación Estrada Galup
viúva de Herrerín, cuxos fondos en poder do Arcebispado por pesetas nominais débeda
interior 4% 57.700,- máis os intereses acumulados” para axuda das
obras emprendidas do Padroado San Xosé vemos que se inicia nos seguintes
termos:
“Fai xa anos que por ese arcebispado
obtivemos a singular merced de poder celebrar a Santa Misa nas nosas fábricas
de Bueu e Cangas (Pontevedra).- A pasada tempada de pesca foi tan anormal que
obrigounos a traballar case todos os días festivos do verán.- En consecuencia,
máis de 2.000 obreiros puideron beneficiarse da Santa Misa oficiada polos Sres
Párrocos de Bueu, D. Ángel Rama Lestón e polo da Parroquia de Darbo en Cangas,
D. Francisco Lariño, respectivamente.-
Como a Parroquial de Bueu está a un quilómetro distante do pobo
e a Misa celébrase para a veciñanza nunha Capela [A Capela Vella] que se
improvisou na Praia nun edificio vello e en malas condicións, con pequena
capacidade para fieis, a circunstancia de reter aos obreiros na fábrica,
aliviou considerablemente a conxestión de dita Capela.- Pero isto nin é
frecuente en días festivos, nin resolve tampouco o problema fundamental do
edificio apropiado e decoroso para esta Capela auxiliar para todo a numerosa
veciñanza que vive na Praia, centro do Pobo”.
Ningún comentario:
Publicar un comentario